It was a rare coincidence, a small seam in a larger era of Brussels, when Victor De Roo, Jan Paternoster, Frederik Willem Daem,
Paulo Rietjens and Pregnant Guy suddenly found themselves in the same room.
PRUTSER = Pseudo-romantic, half-baked nostalgic, the generalizing idiosyncrasion,
preferably on prescription drugs with Latin names, flirting with fellenwort on a spread of dumb.
Netels = that warm round sensation when life finally seems to make sense.
Derealiteit = the madness that arises when the sensation disappears seconds later.
A. Netels
Ik heb me weer gepikt
Zag haar roken op het dek
Ik liep heel Johnny op haar af
en vroeg: mag ik wat van je shag.
Ik heb me weer gepikt
Ze houdt van voetbal net als ik
Ja het is echt een farse chick
Voel het al kriebelen in mijn nek
Ik zag het in haar blik
Toen ze naar mijn lichaam keek
Voor eens was ik geen blinde vlek
Ze houdt echt van de echte ik
’t Is meer dan een zoveelste prik
neen deze keer is het voor echt
zij is mijn jager ik haar hert
Ik heb het gisteren nog gezegd
Wat heb ik me weer gestekt
Als ze niet bij me is word ik gek.
Kan iemand zeggen hoe dit werkt
Zodra ze t’rug is wil ik haar weg (ik wil haar weg)
Brand netels (x4)
Heb ik me dan zo verslikt?
Bloeiden de bloemen dan niet mooi?
Ik plukte ze voor in haar huis
Toen ik dat deed gingen ze dood.
Als ik haar stoor dan zegt ze Mec,
Arrette t’es couiles car j’en ai marre
Het zijn de Franse woorden
Die ik het minste mag.
Wat heb ik me weer geflikt?
Ja die griet is zwaar getikt.
Ze smijt met stoelen, vazen, banken, schoenen en ik
Ik heb het allemaal gepikt.
Ze belde me na mijn werk
Ik zei niets en hield me sterk
Er lag nog een trui van mij bij haar
Ik had me weer geprikt
Ik dacht ditmaal is het voor echt
De Franse woorden, en kusjes uit haar bek
zijn wat ik het meeste mis.
B. Derealiteit (Alles Wat Ge Denkt, Zijt Ge Zelf)
Wanneer dat regent is een zeil een tent
Voor een goed idee krijgt ge van ma ne cent
Innovatie die onze gezichten herkent.
Niets zoals tijd opdat iets went.
Wanneer dat regent is een zeil een tent.
Toch blijven cookies niemand nooit onbekend.
Nen t-shirt met knopen da’s een hemd.
Ne man met spieren noemde ne vent.
Ik kan u zoveel vertellen.
Behalve wie gij bent.
Want er is maar één iemand die u kent.
Er is maar één iemand die u kent.
Ik ben al lang niet meer dezelfde
Maar je kent me misschien nog wel van hier of daar.
En als je iets zegt dan lach en knik en stel ‘k misschien een vraag.
Blijf vriendelijk, en het is niet omdat ikzelf daarnaast niets zag dat ik je smoel niet mag.
Ik ben al lang niet meer dezelfde.
Maar je kent me misschien nog wel van hier of daar.
En als je iets zegt dan knik en lach en stel ‘k misschien een vraag.
Blijf vriendelijk, en het is niet omdat ieder gesprek stilvalt dat ik je smoel niet mag.
(dat ik je smoel niet mag)
Had ik geweten wat ik
Allemaal moest weten
Ja dan wist ik wat ik
Nu nog steeds niet weet.
Basgitaar, gitaar, opname zang: Jan Paternoster
Coördinatie: Ziggy Devriendt
Illustraties: Eva Kleeven, Victor De Roo
Tekst, zang: Frederik Willem Daem
Management: Zwangere Guy
Mastering: Mathieu Savenay
Mixing: Paulo Rietjens
Muziek, produktie: Victor De Roo
Vormgeving: Nana Esi
