A. Smalts - Periodiciteit (2006)
Tekst: Louis Lehmann (1966)
Instrumenten: Pieter Mulder
Arrangement: Smalts
Productie & Stem: Wim Dekker
Toen je een week bij me gelogeerd had
en vertrokken was
is er een deur in mij dichtgeslagen.
Dat het niet ging was duidelijk.
Ik had voor je komst
een aardewerken pot gekocht,
met beroemde schotse marmelade,
en ik at hem alleen leeg, de pot
was heel geschikt als bierpul, zeer stabiel,
dus geschikt om naast mijn bed te zetten
met water voor extra slaaptabletten
b.v. als ik teveel aan je dacht.
Vandaag sloeg ik hout stuk
met een hamer, want ik heb geen bijl,
en een stuk vloog recht, als niet gericht
door zo’n befaamde Zen-boogschutter,
naar de marmeladebeker, die kapot viel,
en dat was ook weer het einde van dat.
B. Human Flesh - En De Stad (1994)
Tekst: Alain Neffe (Franse versie origineel, 1971)
& Cor Gout (Nederlandse vertaling en adaptatie, 1994)
Gitaar & Bass: Daniel Malempré
Dx7 & Sq1 Synthesizer & Mini Sampler: Alain Neffe
Stem: Cor Gout
En de stad stelt opnieuw haar straten voor mij open
Somber en vochtig, ommuurd door natte vlakken,
Die het vale schijnsel
Van een kwijnende maan weerkaatsen.
Ze toont me zonder gène haar rossige bars,
Waar de sex gaapt tegen het zwarte decor
Van nachtelijkse verveling.
Ze omgeeft me opnieuw met de geur van de dood,
Die loodzwaar hangt tussen straatvuil en schoorsteen
Tussen de trottoirs, stroperig van braaksel,
En het kadaver van een kat, plat op het asphalt.
Ze ontvangt me opnieuw in haar sombere bioscopen,
Met hun onwelriekende latrines,
Waar zich, op het vergeelde doek,
Oliedomme Drama’s ontrollen,
Klinische orgieën, mechanisch gelach,
Mannetjesmakerij.
Ze trekt me weer mee naar haar rokerige cafés,
Waar de juke-box victorie kraait,
Waar versufte verslaafden hun dood naar binnen slaan,
Hangend aan de toog, raaskallend,
Tegen je opbotsend als ze gaan pissen.
Ze troont me opnieuw mee naar haar kleffe snackbars,
Waar, voor de prijs van één buisje slaapmiddelen,
Een cervelaatworst, verpakt in een krant,
Op je wacht, geduldig op formica,
Of een portie kleverige patat,
Die je urenlang ziek maakt en die je
Het restant van je levenslust uit doet kotsen.
Ze weet dat ik me opnieuw in haar zal verliezen,
Me altijd weer aan haar gewonnen geef,
Totdat ik het tijdelijk paradijs zal hervinden
Waarvan ik de naam en de herkomst ken.
Grafisch ontwerp: Nana Esi
Mastering: Mathieu Savenay
Selectie: Ziggy Devriendt
